Kollum kursisten (4): Arjen v.d. Schaaf

Fan de kursisten fan dut jaar kregen wij ’n kollum die’t se skrive mosten as opdracht foor hur eksamen. Deuze keer Arjen v.d. Schaaf.

Foorlichting

Ik bin met pinsjoen. Sommige mînsen blaze dan ’n ouwe hobby weer nij leven in en soa hew ik twee jaar leden ’n paar hinnen anskaft. Soa’t elkeneen weet binne dat fleurige en iverige besys, der’t je met nocht, deur de graniums hine, na kike kinne.

Maar nou worre hinnen seumers wel ’s brods. En doe dochten wij dat pikys meskien wel leersem waren foor ‘e pakesêgers. Dus ik in ‘e handel foor tien broedaaien. Ale hinnen ’n stikminnig.
De pakesêgers fonnen ’t prachtig.

Maar de tiid gaat flug en nou hew ik tien hinnen en twee hanen.
At ‘e frou en ik offens met ’n bakky koffy foor ’t fînsterrút sitte, kinne wij de lêste tiid geregeld woeste tafreels metmake; wat is ’t gefal?

Myn Barnevelder haan, Hercules, is wat loi, en komt meestal as lêste fan’t bêd ôf. Dan siet-y eerst ’s om ‘m hine. Nou mot ik sêge, ’t is ’n kreaze haan. Strak in ’t pak, borst foorút. Hij siet wel ’n bitsy skeel, maar der kom ik straks nag op werom.

Maar at-y ’n gaadlik hintsy bij de foerbak bespeurt kin-y dos wél avesere. Dan gaat-y d’r fol gas op ôf, rimt op ’t allerlêste momint, en wiist nagal dwingend met syn fan-e-hândse flerk na de grônd. Dan twee stappys fan sijen, ’n soort fan kwik-step, soa’t wij dat froeger leerd hè in ‘e irpelbeurs in St.-Jabik.

De hin skrikt en je siene hur dinken: der hest die fint ok weer! Se laat hur op ‘e grond sakke, want se weet: hier is gyn ontkommen an. Over wat d’rna komt, kin ik niet te feul sêge, maar ’t gaat alderhaislikste mâl.

Nou motte wij’t ok weer niet overdrive, de hin sels likent niet bot ônder de indruk. Se trekt hur kleren recht en gaat feerder met broadeten. Hercules gaat krekt soa aigenwiis at-y kommen is weer feerder, een oog op ‘e ândere hinnen, en ’t ândere oog op syn kammeraat. Want se kinne wel goed metnander, maar hij gunt ‘m feerder niks.

Maar nou wil ’t gefal dat ‘e pakesêgers ankem sundeg lâns komme. En ik bin d’r niet gerust op. Meskien is’t dós ferstandiger en ferwaai de hinnen naar ’n kampy ’n bitsy út ’t sicht. Dan lêg ik ’t de kines later nag wel ’s út.