Kollum Gerard de Jong: Torre
Torre troande ôns deur de smâle straatsys fan Cagliari, dat in ’n behaaglik sontsy baaide. Hij is ‘n kynd fan Sardinië, het tv-kanalen en set him in foor ‘t Sardijns. Hij organiseerde ok ‘t kongres fan ‘t European Language Equality Network (ELEN), der’t ik as bestuurslid fan ‘t Europeesk Buro foar Lytse Talen (EBLT) bij waar.
Elkeneen kin Torre, Torre kin elkeneen. Om de haverklap is ‘t “ciao!” of mot hij even foeste met een. Niet dat hij dan stopt met lopen of praten; hij kin dat allegaar toegelyk.
Hij nam ôns met na syn favorite restaurant. Ferfrissend ouwerwets, ‘n soort Sardijnse húskamer, met blokte gerdyntsys foor de rútten. ‘t Ouwere stel dat de saak runt hyt ôns hartlik welkom. Wij kieze sels gyn gerechten út: bij frynden ete je niet fan de kaart.
Bôl en oliven, fier soorten skapekees, túnboanen met spek, auberzjines en tematesaus, mais, groente. ‘t Is allegaar even smaaklik. Torre fertelt over de aigners, ‘t pand,
Sardijns eten, hoe mooi ‘t is dat wij syn streek sien kinne. Onderwilens eet hij goed met en blyft hij appen en bellen.
Hij mot de leste saken foor ‘t Babel Film Festival regele – ‘n festival foor films in minderhydstalen dat hij, fansels, ok organiseert en dat nou ok houwen wort. Tussen ‘t stik ezelflais, wild swijn en Sardijns toetje deur laat hij nag wat spraakberichten achter. Seuven haasten is de enige fersnelling die’t hij kin, omdat passy syn brandstof is.
‘t Is ‘n wonder dat Torre uberhaupt nag wel ‘s thúskomt. Niet foor ‘t eerst sâg ik him ‘n aven eerder ‘n folle drie kertier na syn „en nou gaan ik ècht!” nag bij de ingang met een praten. Hij haalde lachend de skouders op, ‘ik kin ‘t ok niet helpe’.
Wij grapten dat syn frou allang ‘n ândere man het. ‘t Deed him dinken an ‘n mop: “’n Man nimt avens laat ‘n kinnis met en laat ‘m syn huus sien. Hij opent de eerste deur en sait: ‘Der lait myn dochter te slapen’. Sachys doet hij de tweede deur open en wiist: ‘Dat is myn seuntsy.’ Dan doe’t hij de dârde deur open: ‘Dut is de groate slaapkamer, kyk: der lêge myn frou en ik’.”
Bron: Leeuwarder Courant, 17-10-2023