Kollum Gerard de Jong: Oudpepier

Wij hadden nije ‘raambekleding’ besteld, foor de weunkamer, de keuken, de werkkamer en de slaapkamer. Lilke term, ‘raambekleding’, lykas de subkategorieën: shutters, screens, plissé’s, jaloezieën. ‘t Is ‘n woordwereld der’t ik ‘t pâd niet in fine kin. Alhoewel: doe’t ik lessen ‘n paar sokken kocht sâg ik thús dat die op ‘t bontsy ston as ‘beenmode-artikel’. Dan is raambekleding nag genadig.

Ik had ‘n heel tiim an ‘raambekleders’ ferwacht, maar doe’t anbeld worde ston d’r maar een man foor de deur. De kop koffy worde in twee slokken wegklokt en doe gong hij as ‘n tornado ‘t huus deur. Hij monteerde d’r lustig op los en saai geregeld ‘opsokkebalje’ (‘dat is het enige Friese woord dat ik ken, een echte ijsbreker!’). Hij had op ‘t irritante ôf nigyd in syn werk. Hij waar hier foor maakt.

De overblyfsels fan de tornado: ‘n enorme bult bordpepier. Ferpakkingsdoazen, spikerharde kartonnen steunen en opfulling foor in de doazen sels. Ons pepierbak folstaat deurgaans foor de maandlikse oogst, maar dut waar d’r feer bij deur. ‘Ik leg het altijd in de tuin,’ saai de klusman, ‘dan wordt het nat en vouw je het zo op. Opsokkebalje met dan karton!’

Nuet folgde ik ‘t adfys op. ‘t Opfouwen gong maklik, der waar niks an logen. ‘t Bordpepier had ‘m alleen fol met water sogen, ‘t waar niet te huffen. Ik trok myn ouwe kloffy en hannemoffen an. As ‘n astronaut met hoogtefrees gong ik de klus te liif. God segene de greep.
‘t Waar ‘n hele haister, maar na fijf, ses lopys had ik frijdegoverdâg de druppende bult karton an de dyk brocht. ‘t Paste niet meer in de bak dus laai ik ‘t op ‘e stoep del. Doe’t ik avens laat fan ‘n fesy werom kwam sâg ik dat inkeld ôns pepierbak an de dyk ston, de bult d’rnaast. Apart. In ‘e huus keek ik op de nije ôffalkalinder: ‘t oudpepier sou krekt nije week ophaald wore. Ik had my fersind.

Ik gromde ‘n paar keer ‘opsokkebalje’ en hufte de bult deurweekt karton – die’t my spytgnizend an laai te sien – de al overfolle bak in. Gelaten maar met opheven hoofd ondergong ik de kwellende eensemens die’t bij de mînslike kondisy hoort: ‘t bij nacht en ontij na huus weromslepe motten fan ‘n nag niet leegde pepierbak.

gm.de.jong@xs4all.nl