Kollum Gerard de Jong: Magy
‘t Haar gemaakt nonsjalant in de war, sonnebril op, de ontwapenende sachte ‘g’. As ‘n rockster, soa sat Connie Palmen d’r bij saterdeg, tidens ‘t Literair Festival in de tún achter Van der Velde en de bibletheek in Harlingen.
Se worde interviewd deur Kirsten van Santen. Kirsten – ik had eerst ‘Van Santen’ skreven, maar wij kinne nander te lang en te goed om niet te tutwajeren – is ‘n open water swimmer en romantikus. In hur openingspraatsy laai se de lat hoog: ‘Harlingen is ‘n fanselssprekende biotoop fan de literatuur. ‘n Havenstâd tussen niet meer en nag niet. ‘n Plak der’t ‘t fastomlynde ‘t fluïde moet. Lând moet see.’ ‘n ‘Dun plak’, ‘n tussenwereld, wiig fan de magy.
‘Ik hew niks met de see’, pareerde Palmen. Ja, ‘t roezen is mooi, maar se hout niet fan swimme, fan ‘rare beesten die’t an je knabbele’. Raize om inspirasy op te doen komt hur raar foor. ‘Ik bin ‘t liefst thús. Ik hew al ferlatingsangst at ik na de súppermet gaan. Myn geliefden binne myn thús. Ik hou fan dat wat ‘t selde blyft.’
Palmen gâf an niks met ‘t romantise, ‘t poëtise te hewwen. Se lait liever ‘t innerlike ônder ‘t fergroatglâs. ‘Ik wil met de pin op de huud fan de pyn sitte.’ As laborant fan de siel hout se hur fere fan magy. ‘Dunne plakken hew ik inkeld in myn kleren.’
Palmen het ‘n diepe bând met de doad. In hur groate, fersturven liefde Ischa Meijer sat ‘’n korreltsy doad, ‘n fernietigingssucht, en dat waar wat mij in him antrok.’ Eensem, ja, dat is se altyd. ‘En ik ais myn eensemens ok op.’
Kirsten fertelde dat hur hait hur froeger op ‘t hart drukt had dat se de dingen niet kapot-analisere mot, âns blyft d’r gyn magy over. Palmen kon d’r niks met. ‘Inteugendeel. Hoe meer ik analiseer, nadink, begryp, hoe beter. Dàt is de magy. Het is je vader vergeven!’
‘t Waar ‘n wonderlik mooi gesprek. Respektfol, grappig en ontroerend, jùst omdat baide soa ferskillend in ‘t leven (en de doad) staan. Lând (Palmen) moette see (Kirsten), en wij mochten in die tussenwereld de magy fan die moeting anskouwe. Palmen liet ôns dos even an hur siel knabbele.
Doe’t Palmen klaar waar met boeken sinjere sâg ik hur fortgaan. Met ‘n bossy blommen in de rechterhând, hur eensemens ônder de linkerêrm en de sonnebril op stak se de Voorstraat over. Op na huus.
Bron: Leeuwarder Courant, kollum Gerard de Jong, 13-06-2023
