Kollum Gerard de Jong: I

Ik tref I. in ’n parkeergerazy in Luwt. Welke mâg ik niet sêge, der waar se heel dúdlik over. At ik ok maar wat fertel over hur útterlik of idintiteit, is ’t over. ‘Dan weet ik dij te finen en sil ik dij, hoe spitig ok, ’t leven suur make in de media.’

’t Klinkt waarlik niet as ôfwaaid praat. At d’r een ding is dat I. kin, dan is ‘t hur pâd na de media fine. Se weunt soawat in de krant.

I. is ’n enigma ferpakt in ‘n raadsel. As ’n nag niet ontdekte diepseefis leeft se in totale donkerens. Ongrypber, onsichtber maar omnipresint. ’t Skâd is hur habitat. En dos is se ’n mîns, en mînsen binne failber.

Ons sucht na (h)erkinning flamt froeg of laat onwillekeurig op. Het I. gyn honger na herkinning?

‘Ni. Myn werk is: dêr weze der’t ânderen niet weze kinne. As ’n búslamp fanút ’t donker ’n lichy op de wereld skine.’

Fansels is I. bij de resinte onderhannelings over ’n nij kabinet. Alleen al in de Leeuwarder Courant wort se soa-wat daagliks anhaald. Om sfeer te sketsen, maar soms met ’n letterlik sitaat. Forige week skreef deuze krant dat de gesprekken tussen de partijlaiders in Hilversum ‘heel zinvol’ waren.

“’n Kûnststikky”, saai I. “Met twee of drie woorden alles sêge, dat is myn spesjaliteit. Ik skat soa in dat ik de hele rit fan informasy, formasy en ok de fier jaar regering – at ’t al soafeer komt – antrede mot. ‘t Folk wil krinten in de brij. Die lever ik.”

Maar die anonime bronnen dan, fraag ik, is dat konkurrînsy?

“Hou op”, skampert se. “Se skreppe hur ’n ongeluk maar motte ’t met krúmmels doen. Niks wirrig, niet betrouber, gyn gesag.”

Inenen drukt se bij wize fan groet hur hând tun de borst en is se, as ’n assistint fan ’n illuzjonist, ferdwenen. As ’n storm die’tst krekt foelst at-y al feerder raasd is.

In de wervelwyn het se ’n stikky pepier fâle laten, formaat fisitekaartsy. Ik pak ’t op. D’r staat hest niks op: gyn logo, gyn adres, gyn tillefoannummer of e-mailadres. Inkeld een woord: ‘Ingewijde’.

Bron: Leeuwarder Courant, 16-01-2024