Weeklikse Bildtse kollum op Omrop Fryslân

Sont dînsdeg 1 juny fersorgt Jan de Groot alle dînsdegen ’n kollum op Omrop Fryslân radio. De kollum is tussen 8.00 – 8.30 uur te belústeren.

Dut betekent trouwens niet dat jim derfoor en derna niet hoeve te lústeren, want aigenlik motte jim dat seker doen. D’r komt namelik ’n prot nijs bij Omrop Fryslân ferbij. Soa blive je mooi op de hoogte fan alles. En d’r is fansels ok ’n prot mezyk.

De eerste kollum fan Jan hyt ‘Prikke’. De kollums binne skielk ok werom te lústeren op de websait fan de Omrop. Maar dat is nou nag niet ’t gefal. Bildts Aigene plaatst de tekst derom nou in elk gefal op de aigen websait, foor ’t gefal jim ’t mist hewwe.

Prikke
Eerst wil ik de forige kolumnisten och soa bedanke foor hur kollums. Ik hew altiten met ’n prot nocht na jim kollums lústerd. Dan stopte ik even ’n paar menútten met werken om jim kollum te horen.
En dan nou myn eerste kollum foor Omrop Fryslan: ôflopen frijdeg bin ik in ’t FEC faksineerd. Mînsen, mînsen, wat ’n wachtrijen der! De eerste rij na de ontfangst stelt niks foor en ik meld mij bij ’n frou: “Is dit uw eerste prik, meneer?”, fraagt se. “Ja, en ok de lêste keer.” ’t Hoort al hew ik foor mij sels besloaten dat ik d’r maar een hewwe wil, wylst ik de eerste nag hewwe mot… Maar de frou het ’t drekt deur. “Ah, u krijgt het Janssen-vaccin.” Se roept ’n ândere frou en sait: “Deze man krijgt een Janssen-vaccin.” Die ândere frou nimt mij met en loadst mij lâns allegaar wachtrijen. Ik foel mij krekt ’n FIP. Aigenlik núvver, dut is ommers nag maar myn eerste kollum foor Omrop Fryslân… Helendal in de hoek levert se mij ôf. ’t Likent der wel ’t klaine dorpy fan Asteriks en Obeliks: ’t is maar ’n hèèl klaine rúmte dat foor ’t Janssen-faksin frijmaakt is.
Ik slút achter de rij an fan soa’n twintig persoanen. Dat skiet op, souwen je sêge, maar niet at ik jim fertel dat d’r foor ôns maar twee prikhokkys waren. Maar gyneen die’t seurt. En omdat wij allegaar fan deselde leeftyd binne, singe wij massaal de skoalraisykraker: “Ik heb een potje potje potje potje vèèèèt, al op de tafel gezet.”
Op ’n geven momint komt d’r ’n darde hokky bij en dan gaat ’t hard en útaindlik kin ik ’n hokky in. Der hoor ik ’n konfersasy dat ’t faksin fan Janssen hest op is. “Ik heb er nog maar twee”, sait de frou die’t aansen de naald in myn ranke skouder sette mot. Ik wil hur drive om maar gau de spoit d’r in te setten foordat die útgeven wort an ’n ânder en sêg gau dat ik dan geluk hew. De frou befestigt dat en starigan dout de frou de spoit in mij. Ik sien d’r na en ferbaas mij dat se dut in etappes doet. Ik deel myn gedachten met hur. Sij antwoordt dat se dut doet, omdat dut faksin wat dikker is.
Avens na ’n fergadering wil ik mij mije met alkohol fanwege de prik. En komt dat even mooi út! Een het namelik wust metnommen foor na de fergadering en… ’n potsy sure hirring! Echt waar! Der bin ik och soa hyt op. Maar sure hirring is gyn goeie kombinasy met bier fansels. En nou kin ik sonder groate problemen sure hirrings ete. Och jong, ik liken wel ’n klain kynd die’t na ’n prik wat lekkers krijt omdat hij him soa goed houwen het bij ’t prikken. Hè, wat spitig nou dat ik gyn tweede prik hoef…