Kollum Gerard de Jong: Mis

At je ’n lange dâg foor de boeg hewwe der’t je ’n prot saken foor plend hewwe, ’n dâg werop d’r potînsjeel ’n prot saken misgaan kinne, dan kin ’t maar beter fan ’t begin ôf an misgaan. Goed misgaan. Niet ’n detai dat krekt ôfwykt, gyn klain krassy op ’n feerder egaal koetswerk. Der store je je ferskriklik an, dat steentsy in de skoen. Hoe klainer de imperfeksy, hoe groater de deuk. Je make je d’r onevenredig drok om.

Ni, ’t kin maar beter helendal in ’t hondert lope. En liefst drekt maar, at de dâg nag as ’n minefeld foor je útstrekt lait. En laat ’t niet bij een keer blive; dat dreunt de hele dâg maar na. Dan liever meerdere misstappen die’t nander rap opfolge. ‘n Salvo fan mislukkings, ’n sperfuur fan sneue bakken. Je motte de tiid niet krije stil te staan bij wat je as dramatys sien souwen, maar as in ’n slapstick fan ’t een in ’t ândere truzele. Eèn mislukking is ’n katastrôfe, dúzzend mislukkings ’n statistyk. “Oh, ’t wort weer soa’n dâg.”

At je ‘n keer de mist ingaan, kolkt d’r ’n ferbeten miks fan skaamte en hoop: ‘dut overkomt mij niet nag ‘s!’ Filosoof Emil Cioran (niet de frolikste beunes) saai: ‘Hoop is ’t teugenspreke fan de toekomst’. Sien ’t soa: hest de hannen en êrms fol ark, en laatst ’n skroefy fâle. Dan wringst-y in allegaar rare meneuvels om dat ene skroefy op te pakken, al ‘t ândere krampachtig fasthouwend, want dat mâg niet ok fâle.

Beter is dat de hele binde over de floer rôlt, dat alles je út de hannen rúggelt. Dan stane je met lege hannen en êrms in de lucht, en dat alleen al is reden om fernúvverd te gnizen om ’t wrange lot fan ’t leven. Te gnizen ok om de arrogânsy datst ’t idee haddest dat ’t leven him wel even na dyn wînsen plooie sou.

’t Geeft ’n aigenarig soort rust at alles misgaat, at je alle hoop fare late kinne. ’t Waar weer soa’n dâg. ’n Skitterende dâg.

gm.de.jong@xs4all.nl